Θ. ΔΡΑΓΚΙΩΤΗΣ Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας

Κύριε εκπρόσωπε της πολιτικής ηγεσίας,

Κύριε εκπρόσωπε της Πανεπιστημιακής κοινότητας,

Φίλοι και συνάδελφοι

Από μέρους του προέδρου και της διοικούσας επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος, και από πλευράς μου ως υπεύθυνου για το επιστημονικό έργο εντός του επιμελητηρίου, θέλω να χαιρετίσω αυτήν την εκδήλωση. Μια εκδήλωση που την θεωρούμε και σημαντική και πολυσήμαντη. Σημαντική γιατί αναφέρεται σε ένα τομέα της οικονομίας που προσφέρει πολλά και σημαντικά στο γίγνεσθαι. Πολυσήμαντη γιατί αποδεικνύει την ανησυχία, την ουσιαστική ανησυχία, η οποία υπάρχει τόσο στην Πανεπιστημιακή Κοινότητα, όσο και στο σώμα των Ελλήνων Μηχανικών, που έχει να κάνει με την καθημερινή αναβάθμιση του επαγγέλματος, την καθημερινή αναβάθμιση των γνώσεών τους, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν κάθε φορά στις προκλήσεις της εποχής, τις οποίες είναι γεγονός ότι και η Ελληνική Πανεπιστημιακή κοινότητα και το σώμα των Ελλήνων Μηχανικών μέχρι σήμερα έχει αντιμετωπίσει με πολύ μεγάλη επιτυχία.

Στον κόσμο όλο, οι οικονομίες που ανθούν, ανθούν για ένα και μόνο λόγο. Όχι ενδεχομένως γιατί έχουν πάρα πολλούς φυσικούς πόρους, αλλά γιατί έχουν καταφέρει τους πόρους αυτούς να τους χρησιμοποιούν, να τους αξιοποιούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, να μην τους σπαταλούν, αλλά να παίρνουν και το τελευταίο μόριο χρήσιμης απόδοσης που μπορεί να δοθεί. Αυτό μπορεί να γίνει, μόνο με τη χρήση των μεθόδων και με την ύπαρξη και ανάπτυξη των δεξιοτήτων που έχουν να κάνουν με τη διαχείριση των έργων. Και για τη δική μας χώρα, που σε δύο αλλεπάλληλες περιόδους, μια περίοδο περίπου στις αρχές και στα μέσα της δεκαετίας του ’50 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’60, και στη συνέχεια τα τελευταία 15 χρόνια με τα επάλληλα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, έχει ζήσει μια εποχή έντονης δραστηριότητας περί την κατασκευή υποδομών.

Κάθε μέρα, προβάλει σημαντικότερος ο ρόλος της επιτυχημένης διαχείρισης των κονδυλίων, αλλά και των έργων που ολοκληρώνονται με αυτά. Και το κύριο σημείο είναι ότι κάποια στιγμή τα έργα θα ολοκληρωθούν, τα κονδύλια θα τελειώσουν, και από κει και πέρα λοιπόν, θα πρέπει να μείνουν σε μας δυο πράγματα: Το πρώτο, είναι η ικανοποίηση ότι ο απολογισμός θα δείχνει ότι όντως θα έχουμε μπορέσει να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα κονδύλια. Και το δεύτερο, ότι θα έχουμε διαμορφώσει παράλληλα ένα δυναμικό, το οποίο θα μπορεί να ηγηθεί της αναπτυξιακής προσπάθειας και σε άλλες χώρες, που είναι κοντά στη δική μας, και είναι βέβαιο ότι με την πάροδο του χρόνου και με την οργάνωση που σήμερα έχει η παγκόσμια οικονομία, θα βρεθούν κι αυτές κάποια στιγμή σε ρυθμούς ανάπτυξης – φυσικά με αρκετή χρονική στέρηση – ανάλογους με τους δικούς μας.

Εκείνο που τελικά μένει, είναι να δει κανείς ότι μέσα από όλες αυτές τις διαδικασίες, η Ελληνική Πανεπιστημιακή Κοινότητα και ο Έλληνας Μηχανικός επιδιώκει το τέλειο. Το επιδιώκει κάθε μέρα και πιστεύουμε ότι αυτό είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο πάντα λέμε ότι « Ανάπτυξη δε γίνεται χωρίς τους Μηχανικούς».

Καλή σας μέρα, ευχαριστώ πολύ.